regie Roy Dames, montage en sound design Jos Driessen, producent SimpleZodiak

Documentaire, 53 minuten

TV-uitzending 17 september 2024 NPO3 - nog te zien op NPO Plus

Stephanie Tency had een succesvolle modellencarrière, een prachtig lichaam en de titel Miss Universe Nederland. Toch voelde Stephanie Tency zich allesbehalve mooi. Ze onderging talloze ingrepen. In Misslukt laat ze ongecensureerd zien hoe deze cosmetische ingrepen haar niet mooier maakten, maar juist tekenden voor het leven.

De Volkskrant Kunst & Cultuur

TV-RECENSIE

Yasmina Aboutaleb 19 september 2024

De documentaire, zegt Stephanie Tency, moet zo sensationeel worden dat mensen ‘met een teiltje naast de bank’ moeten zitten. Op haar laptop laat ze akelige beelden zien die er sowieso in moeten: van een liposuctie, vetuitzuiging uit haar benen, terwijl ze het uitschreeuwt van de pijn. Van Tency die daarna staand een blik vol plast, omdat zitten te veel pijn doet. Van het korset om haar benen en billen dat onder het bloed en wondvocht zit. En van de tampons in haar twee keer geopereerde neus.

Een teiltje heb ik er niet bij gepakt, maar nuttig was die waarschuwing wel. Want filmmaker Roy Dames (bekend van onder meer de cultfilm Foute Vrienden) laat de nare beelden, die de voormalig Miss Universe Nederland voor haar vlog maakte, allemaal zien. Inclusief nieuw schokkend beeldmateriaal. Maar een shockdoc is de 3Doc Misslukt, die dinsdag werd uitgezonden en nog te zien is via NPO Start, zeker niet.

Rauw en openhartig is de film wel, een persoonlijke zoektocht van Tency naar de reden waarom ze de talloze cosmetische ingrepen (‘je kunt beter vragen wat ik níét heb gedaan’) heeft laten doen. Ook wil ze laten zien hoe die er werkelijk aan toegaan. Niet het perfecte plaatje, maar alle complicaties plus de mentale en fysieke last die ze er nog steeds van heeft. Zo wil ze jongeren waarschuwen. En dat is niet overbodig: de afgelopen tien jaar verdubbelde het aantal cosmetische ingrepen bij jongeren.

Een plotlijntje is er ook: het model heeft tegen haar omgeving, omroep KRO-NCRV en de productiemaatschappij gezegd dat ze haar borstimplantaten wil laten verwijderen. Dat meende ze ook, maar iets houdt haar tegen. Ze kan niet wachten tot ze van die vreselijk pijnlijke dingen af is, maar tegelijkertijd kan zichzelf niet voorstellen ‘zonder borsten’. Wie is ze zonder dit uiterlijk?

Regisseur Dames volgt haar bij haar bezoekjes aan evenementen als de Miljonairs Fair, die een klein beetje glamour maar vooral heel veel leegte uitstralen. Toch gaat ze erheen, want: aandacht. Ze gaat in gesprek met een psycholoog, een medicus, oud-model en ervaringsdeskundige Fajah Lourens en – het indrukwekkendst – haar ouders. Die altijd tegen haar bezoeken aan de ‘plofkop-klinieken’ zijn geweest, maar zich machteloos voelden en, nog steeds, diep verdrietig zijn.

Ondanks al het verdriet zit de verslaving aan de behandelingen, de aandacht en het gecreëerde zelfbeeld, te diep. Roy Dames laat dat mooi zien door ook Tency’s ijdelheid en onzekerheid in beeld te brengen tijdens een scène waarin ze opmerkt dat ze overbelicht in beeld wordt gebracht. De tragiek wordt invoelbaar.

‘Ik hoop dat ik ermee kan stoppen’, zegt Tency aan het begin van de film over de talloze cosmetische behandelingen, die ook nog onderhoud vergen. Op dat moment weet je als kijker al dat het lastig gaat worden. Maar of ze ermee stopt, blijft spannend tot het eind.

 

Het Parool

'De ouders van Miss Nederland Stephanie Tency vinden dat ze er met haar opgespoten lippen net zo uitziet
als ‘al die andere plofkoppen’.

In de rubriek Han Lips kijkt tv schrijven verschillende redacteuren van Het Parool elke dag over wat hun opvalt op tv.

Vandaag: Misslukt.

Roelf Jan Duin 18 september 2024, 07:27

“In bed zal een man dit nooit accepteren, die ziet dit gewoon!
Mannen zien alles,” zegt Stephanie Tency wanhopig. Dan nuanceert ze: het is het type man waar zij op valt waarvan zij vreest dat die haar afrekent op te kleine borsten of ‘kwabben’ bij haar bovenbenen.

Tency is 33, voormalig Miss Nederland en groot afnemer bij botoxklinieken. Het aantal cosmetische ingrepen dat zij onderging is al lang niet meer op de vingers van één hand te tellen. In Misslukt, gemaakt door filmmaker Roy Dames, wil ze het ‘echte verhaal’ achter de fillers, de liposucties en de borstvergrotingen tonen, en waarschuwen voor de gevaren van plastische chirurgie.
Maar gaandeweg krijgt de documentaire meer weg van een psychologisch zelfonderzoek dan van een aanklacht tegen de schoonheidsindustrie.

Tency zit diep in ‘het wereldje van de glitter en glamour’ en draaft nog steeds opgedoft op bij de Miljonairsfair of feestjes in de Harbour Club. Een oppervlakkige wereld, vindt ze zelf. “Ik heb me de afgelopen tien jaar eigenlijk alleen maar met mijn uiterlijk beziggehouden,” stelt ze zelf vast. “Wat heb ik uitgedragen, welk voorbeeld was ik voor de jongere generatie?”

Onbegrijpelijk lijkt het dan ook dat Tency het volgende moment haar gezicht weer vol laat spuiten met botox, voor haar even normaal als ‘het kopen van een tros bananen’. “Even dat mondhoekje wat vrolijker maken,” klinkt het routineus.

Tency’s ouders vinden dat hun dochter haar lichaam verminkt, en dat ze er met haar opgespoten lippen net zo uitziet als ‘al die andere plofkoppen’. En Tency vraagt zich ook af wie zij is zonder haar uiterlijk. Naar het strand durft ze al niet meer, haar seksleven is ‘helemaal kut’ omdat ze ontevreden is over haar eigen lichaam.
“Voor wie doe ik dit?” vraagt ze zich wanhopig af, bij haar psycholoog barst ze in tranen uit.

Misslukt is een indringende documentaire, maar wil wel erg veel tegelijk vertellen. Het toont de patriarchale structuren in de maatschappij, bevraagt de obsessie met schoonheid die vrouwen ervaren en hoe die wordt aangejaagd door sociale media, maar gaat bovenal ook over een vrouw die behalve bloedmooi, ook diep onzeker en doodongelukkig is.